«aiuntados en el campo
de Estibaus segun que lo havemos de uso de costumbre de nos juntar...» (Altza, 1390)

Txomin Torrado lagunak, -erreportari nekaezina tamalez desagertutako Altza.tv telebistan-, bi lotura interesgarriak bidali dizkigu Tokiko Bilduman gordetzeko. Biak RTVE telebistaren web orriarenak dira eta frankismoaren propagandarako zinemetan pelikulen aurretik proiektatzen ziren NO-DO ospetsuaren bi dokumental dira. Batean, Altzagainako Juan XXIII Lanbide Hezkiketako institutuaren inaugurazioa jasotzen da, 1966ko irailaren 19koa. Eta bestean, Bidebietako La Paz poligonoaren inaugurazioaren etxebizitzen giltza ematearen berri eskaintzen da. Bi bideo hauek mugimendua eman diote orain arte soilik argazkien eta idatzizko notizien bitartez ezagutzen genituen irudiei.

Gai hauekin lotuta:

• ARRIETA, Elena: “Escuela profesional de la mujer (Instituto de la Construcción) 1960-1976″ (167-182), (Altza, Hautsa Kenduz XI)
• “La Paz”-en inaugurazioa Tokiko Bilduman

ERBI MARI

Badut lagun-min bat, zorionez,
trebea baino trebeagoa:

hondatzen zait etxeko iturria,
eta berandu gabe etorriko zait konpontzera;
hondatzen zait arropa zabaltzeko tresna,
eta berandu gabe izango dut hura hantxe;
hondatzen zaizkit pertsianak,
eta berdin;

orain, berriz, mintzamena hondatu zait:
ezin dudala, alegia
hitza lehen bezala erabili,
mihian saltoka!

Zorionez, baina badut lagun handi bat, bai,
deitu ahala etortzen zaidana…
eta hauxe bai bikoka:
guztioi dizuet antzeko lagun bat opa!

Irakur beza Erbi Mari Rallak pregoia,
isil bedi dortoka.

2013-KO SANMARTZIALETAKO PREGOIA

Altzatarrok:

Krisi-krisi-krisi!, krisia bihurtu zaigu minbizi, bihurtu zaigu apokalipsi… bihurtu zaigu itomen, zu hor eta ni hemen…

Ondorioz, halaxe gabiltza mundutarrok, bidean galduak, jakin gabe zer esan, jakin gabe zer egin, munduko boteretsuek hanketan kate ezin astunago batzuk jarri balizkigute bezala eta buruan, irrati-telebistetako tertuliak bitarteko, tona bat lasto: zer gara gu, bada, jauntxo ahaltsu horientzat, astoaren pareko izaki batzuk baizik? Baina hara: psikiatra eta psikologoek diotenez, geure problemei aurre egitea bezain inportantea da tarteka atseden hartzea, eta zer horretarako hobe herriko festak baino? Iritsi zaizkigu, bai, sanmartzialak, eta ahaztu gaitezen krisiaz behingoz, ahaztu gaitezen astoaz eta lastoaz: ahaztu dezagun, bai, eguneroko errealitate goibelera garamatzan hitza; kanta dezagun haltza eta kanta dezagun haritza, har dezagun eskuan zorionaren atea zabal dezakeen giltza eta aurki dezagun ateaz bestaldean dagoen ditxa: bizi dezagun, bai, bizitza!

¡Crisis-crisis-crisis! Pero ahora estamos en fiestas, y olvidémonos, por unos días, de la palabreja en cuestión. ¡Cómo olvidarnos, sin embargo, de la crisis, si estamos inmersos en ella! Sería como pedir a un pescador que se olvide del mar en el que está pescando: ¡imposible!

Horregatik, ospa ditzagun sanmartzialak gogotsu eta umoretsu, baina, lehenik eta behin, baketsu; egin dezagun salto eta dantza, baina ez besteen poltsikoan arrantza (poltsikoa Bárcenas jaunarena ez bada, jakina!); edan ditzagun garagardo batzuk, eta egin dezagun parranda, baina gibelak ez eztanda; eta, behin esaten hasita, liga dezagun, opiltxo ederren batekin izan ezean, hontzen uluekin gutxienez…! Aldi berean, baina, ahalegin gaitezen munduko boteretsuek jartzen dizkiguten kate astunak apurtzen, solidaritatea predikatuz eta praktikatuz; eta ahalegin gaitezen, batez ere, jauntxo horiek buruan sartzen diguten tonetako lasto-zamari su ematen. Eta, badaezpada, egin diezaiogun otoitz San Martziali, bidean galdutako etxaferurik begian leher ez dakigun… krisi-garaian laguntza guztiak ere gutxi izaten dira-eta!

Krisi-krisi-krisi!, krisia bihurtu zaigu minbizi, bihurtu zaigu apokalipsi… bihurtu zaigu itomen, zu hor eta ni hemen: ea buelta ematen diogun lehenbailehen!

Por tanto, gocemos de las fiestas, pero sin olvidar que la crisis se ha convertido en cáncer, y se ha convertido en apocalipsis… de aquellos polvos inmobiliarios, vinieron estos lodos: ¡a ver si le damos la vuelta entre todos…!

P.D.: Mendekuaren ordu ilunean, kaleko eta etxeko argia opa dizuet itzalpean zaudeten guztioi.

Joan Mari Irigoien

Kortara (Deia, 1983-06-29)

Como final de las fiestas patronales del barrio, el sábado se celebró la II Cena del Toro, con la asistencia de unos 350 comensales y dentro de la misma se homenajeó a tres señores, don Marcos Solabarrieta, sacerdote; don Joaquín Inchausti, polifacético organizador de fiestas y don Agustín Paulis, excelente y sacrificado deportista, por su vinculación al barrio de Herrera cada cual en su faceta.

Además de lo enunciado, el resultado económico de la cena será destinado al club Txolarte, entidad que se ocupa del tiempo de ocio de los subnormales.

La fiesta resultó muy brillante y emotiva y especial mención merece el hecho de que la cena fue servida por subnormales, los cuales se afanaron en su labor con una atención e intención digna de elogio, con la colaboración y bajo la dirección de sus monitores.

El bertsolari Bixente Barandiarán, “Garbera”, cantó cuatro bertsos en honor de los homenajeados.   (gehiago…)  »  

DONOSTIAN ERAIKITUTAKO ONDARE URBANISTIKOAREN BABESPENAREN PLAN BEREZIARI

ANTXOTARROK HISTORIA MINTEGIAK
ARRAZOIBIDEZ

PASAI ANTXOKO LUZURIAGAKO BULEGOEN ERAIKINAZ EGITEN DION ALDEZTUA

Iragarrita zegoen bezala, joan den astean zehar burutu zen Pako Laskonateguyri eskainitako omenaldia, hirurogeita hamahiru urteetan abesbatza zuzendu ondoren ongi merezitako esker oneko aitorpena.

Jende askok parte hartu du prestatuko ekitaldietan eta guztietan jaso du Pakok bertaratuen berotasuna. Bazkariak borobildu zuen omenaldia. Adiskideen arteko giro paregabean, opariak, oroigarriak eta, jakina, kantuak. Bideo honetan, Pako Laskonateguy ikus dezakegu bazkalosteko kantu saioan Nabuccoren “Esklabo hebrearren korua” zuzentzen eta barru-barruan daraman zuzendari sena erakusten.

Ángel Calvo

Aurtengo denboraldian gure Herriko hainbat txoko ezagutuko ditugu eta inguruetako herrietako museoak eta inguru naturalak ere bisitatuko ditugu.

Denera bederatzi ibilaldi izango dira. Honez gero aurreneko hiruak egin ditugu eta laugarrena datorren ostegunean izango da, ekainak 6, Molinaoko parkera. Hona hemen 2013 urteko egitarau osoa.

Mikel Ubillos Salaberria (exconcejal de Donostia)

En un artículo publicado el 17 de septiembre de 1998 en la revista Estibaus de Altzako Historia Mintegia, el actual alcalde de Donostia, Juan Carlos Izagirre, escribía sobre el porqué los habitantes de Igeldo querían que su comunidad fuera un pueblo independiente, esgrimiendo entre otras las siguientes razones:

1.- Igeldok beti izan du herri izaera. Bere nortasun propio du. Bere ohiturak, hizkuntza, antolaketa, bizimodua. Nortasun hau babestu nahi bada, garbi dago etorkizuna markatuko dituen erabakiak bertan hartzea dela gauza egokiena. Eta Donostiako Udaletxea ez dago prest igeldotarrok erabaki dezagun gure etorkizuna. Beraiek erabaki nahi dute. Beraiek esan ze nolako Igeldo izan behar dugun. Beraien interesak eta ikuspuntuak defendatuz, noski. Eta gureak kontutan eduki gabe. Erabakiak Igeldon bertan hartu nahi ditugu. Soluzioa: herri independiente izatea.

2.- Administrazioa gerturatzea. Eguneroko arazoak sortzen direnean (bide bat konpondu beharra, papelera batzuk aldatu, frontoia pintatu, lizentzi bat lortu, bideak txukundu, barandila edo ispilu berria jarri,…) erantzun azkarra eta egokia nahi izaten da. Igeldotik nazka nazka egina gaude gauzak eskatu eta kasurik egiten ez digutelako. Baina asuntoa ez da nahita egiten dutela edo, ez dugu uzten horrela denik. Asuntoa da Donostiako administrazioa oso haundia dela, eta horrelako gauza txikiak ez dute lehentasunik. Agian, logikoa. Baina igeldotar batentzat baserri bide batek Donostiako Avenidak baino garrantzi gehiago eduki lezake. Soluzioa: herri independientea izatea.

3.- Udaletxeak Igeldon inbertitu dituen diruak oso eskasak izan dira. Azpiegituretan ez du ia ezer gastatu azkeneko 30 urtetan (orain bai gastatzen ari dela, baina gure eskaeraren ondorioz, eta guri kontsultatu gabe, noski). Edozein herri txikien azpiegiturak eta zerbitzuekin konparatuz, Igeldo abandonatua dago oso. Egin ziren estudio guztietan garbi azaltzen zen herria izanik hau asko hobetuko litzatekeela.

Como se puede observar el actual alcalde de Donostia, como miembro de la comisión que promovía la independencia de Igeldo, loaba las bondades de que su comunidad fuera un pueblo independiente y valoraba como argumentos de peso, la existencia de una personalidad propia; el acercamiento de las decisiones administrativas a la comunidad; y por último, el agravio comparativo de inversiones en el barrio. Estos tres elementos citados no hay duda que se dan claramente en el caso de Altza.   (gehiago…)  »  

Patxi, Kontxi, Arantxa, Juantxo, Angeli

Hay ocasiones en las que poco se puede decir de una persona que aborden en su totalidad su gran calidad humana y técnica. Ese es Paco Lasconateguy. El tándem que formaron Txomin, el organista, y Paco durante tantos años tan difíciles, allá por los 60, cuesta calibrar en una sociedad como la que tenemos hoy en día por su influencia en el cambio en el comportamiento de unos chavales de postguerra. En mi caso, Txomin me descubrió a los 7 años. Canté como tiple en el coro infantil del Colegio San Luis-La Salle y educó mi voz. A los 14 años, Paco me pasó al Coro parroquial ya como barítono. Todavía me estremece pensar en aquella Segunda Pontifical de Perosi, a cuatro voces  con el coro infantil haciendo las voces blancas.

Paco nos ha dado a muchos en Herrera, además de la enseñanza de la música, además de adentrarnos en ese mundo maravilloso que es sentir y disfrutar la música, su gran capacidad de comprensión, de ayuda, la oportunidad de convivencia con los demás jóvenes del Barrio y que, aunque hayan pasado los años, todavía reconocemos eso de “¿te acuerdas cuando cantábamos juntos…?” Y nos adentramos con ganas en nuestros recuerdos. Hemos tenido la suerte de valorar esa gran capacidad humana, esa humildad y esa generosidad. Hombre prudente y sencillo con esa grandiosidad del que parece que no hace nada y lo da todo.   (gehiago…)  »  

Altzan barruti bat sortzeari buruz hitz egitearren biltzeko deia luzatu diegu Altzako antzinako udal barrutiaren eremuan lanean jarduten duten elkarteei eta bide batez interesatutako guztiei. Bileran puntu hauek landuko ditugu:

1. AHMren idatzia aurkeztu.
2. Bilerara etorritakoen iritziak eta proposamenak bildu.
3. Atxikimendurik zabalena izango duen idatzi bat adostu eta jarraipena emango dion batzordea osatu.

Bileren egutegia honako hau da:

• maiatzak 15, asteazkena, 19:30ean, Etxarriene Auzo Etxean (Elenategi, 2)
• maiatzak 21, asteartea, 19:30ean, Elkarte Gunen (Lizardi, 25)
• maiatzak 22, asteazkena, 19:30ean, Altzako Udaletxean (San Martzial plaza, z/g)
• maiatzak 24, ostirala, 19:30ean,Kontadoresen (San Pedro, 13)

Bileretan lortutakoaren berri zehatza emango dugu altzabarrutia.blogspot.com blogean.

Joan den apirilaren 5ean udal gobernuak Eraikitako Ondarea Babesteko Plan Bereziaren hasierako onarpena erabaki zuen. Babestutako elementuen zerrenda aztertuz, ondorio penagarri hau atera dezakegu: Altzaren antzinako udal barrutian babesten den elementu kopuru eskasa baino eskasago da, eta, 2009ko Planarekin alderatuz, elementu kopurua gehiago txikiagotu egin da, hamar gutxiago hain justu. Denera, Donostiako 1100 elementuetatik hemezortzi bakarrik babestu dira Altzan.

Erredaktoreek ondarea sei gradutan sailkatzeko irizpideak finkatu dituzte, eta irizpide horiek, aurreko planetan erabili dituzten irizpideen antzean, ez dute Altzaren ondarea babesteko balio izan, aitzitik gure ondarea degradatzen eta desagertzen laguntzeko tresnak izan dira. Gure ustez, Altzak, ondarearen babesari dagokionez, beste tratamendu bat merezi eta behar du, benetako ‘Plan Berezi’ bat, gure ondarea babestu dezaketen irizpideetan eta graduazioan oinarrituta.

  (gehiago…)  »