Manuel Zapirain gogoan
Aurreko zenbakian Manuel Zapirain-en heriotzaren berri eman genuen. Ustekabean hartu gintuen, oso argi eta bizi ikusi baikenuen Manuel hil aurreko astean. Utzi digun gogorapenarekin batera bere koadernoan idatzitako esperientziak eta burutazioak utzi dizkigu. Horietako gutxi batzuk Hautsa Kenduz liburuan bilduak daude, bueltatuko ez den garai bateko testigantza. Eta orain eskaintzen dizueguna beste bat da, uda honetan bertan idatzitakoak. Aralarren, artzain-txabolan igarotako egun horietan idatzitako bertsoak. Ezagutzen ditugun azkenak dira eta Estibausen argitaratzeko eman zizkigun.
Aralarreko artzai
Txabola xar ontan
Zortzietan jaiki naiz
Gaba pasaz lotan
Irratiz ari ziran
Erri konponketan
Berritu zait nerekin
Neukana askotan
Itxuraz ari ziran
Denak beren alde
Batzuak arrazoiz ta
Bat batere gabe
Batere gabea zan
Nagusi ta jabe
Nere pentsaeratan
Ola da au ere
Bakoitzak eman zuten
Hamaika iritzi
Erri au konpontzia
Nor zuten lenbizi
Itz goxoz egin zuten
Berera irrintzi
Sustrai garbietara
Etziran iritxi
Bi erri gaude emen
Auxen da garbia
Bat bertakua da ta
Bestia berria
Bertakua nai dute
Mendean jarria
Ori da sustraia ta
Emengo egia
Danak berdin sortuak
Norbaite mundura
Geroztik erri onek
Artu du egurra
Egia esateko
Daukagu beldurra
Egia gezurtu da
Egi da gezurra
Egia esatia
Bada pekatua
Au da nere egia
Ta pentsamentua
Destinuak sor zala
Bere destinua
Alperrikan ari naiz
Ixiltzera nua