«aiuntados en el campo
de Estibaus segun que lo havemos de uso de costumbre de nos juntar...» (Altza, 1390)

(J.L. Canellada, 1966)

Euskal Giroa

Adiskide onari, lehendakari ahaztezinari, bihotz-bihotzetik.

El viernes 24 de Marzo amaneció como un viernes cualquiera. En la noche del jueves al viernes murió Santi Asumendi. Por eso para Herrera no era un día como los demás. La noticia corrió entre nosotros y los sentimientos afloraron. Cuando alguien fallece tendemos a hablar pensando en los últimos años de su vida, pero somos algo más. Todo evoluciona y lo que hoy en día tenemos frente a nosotros parece que siempre ha estado ahí. No es verdad. Santi ha formado parte de esa época de postguerra en la que ha habido que definirse, crear y recomponer y ha participado en esa historia local que algunos compartimos.   (gehiago…)  »  

Aurtengo denboraldian gure herriko txoko batzuk ezagutu ditugu eta Gipuzkoako beste zenbait museo eta ingurune naturalak ere bisitatuko ditugu.

2017ko DENBORALDIA (MAIATZA-URRIA)

Maiatzak 18: ANFIBIOAK ETA NARRASTIAK ALTZAN ETA ERRENTERIAN
Ibilaldi bat gure inguruetan bertako fauna ezagutuz Aranzadi Zientzia Elkarteko Jon Garin herpetologoaren eskutik.
10:00ean, Casares Kultur Etxean.

Maiatzak 25: HENDAIA - BEHOBIA - IRUN
Ibilaldia Bidasoa ibaiaren ibaiertzetik.
9:15ean: Herrera (Topo); 10:00etan: Hendaia (Topo).

  (gehiago…)  »  

Altzatarrei adierazi nahi dizkiegu gure kezka eta ezinegona, kiroldegiaren inguruan hedabideetan zabaltzen ari diren informazio ugari, nahasi eta deslotuak direla eta. Ez datoz bat ikusten ari garenarekin. Hain zuzen ere, argipen zehatza eta berehalakoa behar duten hiru gai nabarmentzen dira:

1. Kiroldegia eraikitzeko epeak.
2. Amiantoz kutsatutako eremuen eragina eta etorkizuna.
3. Irtenbidea ematea erabiltzaileon ezinegonari, beren instalazioak galdu dituztelako, eta hain beharrezkoa duten ariketa fisikoa uztera behartu zaielako, beste kiroldegi batera joateko ezintasunagatik.

  (gehiago…)  »  

Bigarren Errepublikaren aldarrikapenarekin batera emakumeek gure historian lehen aldiz gizon eta emakumeen arteko berdintasunera gerturatzeko oinarri legalak lortu zituzten. Garaipen hura, ordea, ez zuten lortu goizetik gauera; ezta espero zituzten ondorioak ere. Aldaketa prozesu luze eta zail  horretan ezinbestekoak izan ziren modu gogotsu eta eraginkor batean lan egin zuen emakumeen jarduna, industriaren eta merkataritzaren eraginez aldaketa sakonak ezagutzen ari zen gizarte tradizional hartan lan egin behar izan zuten emakumeak. Altzako Tokiko Bilduman dauzkagun industria eta merkataritza urtekarietan arakatu dugu Errepublika aurreko urteetan gizonezkoen izen pilo baten artean gailendu ziren emakume haien izenen bila.

  (gehiago…)  »  

Argazkia: Félix Iranzo

Orain dela 50 urte, 1967ko otsailaren 12an, -igandea aurten bezala-, Santa Barbara eta Errotetan lan egiten ari ziren jesuitek lehenengo meza publikoa eman zuten. Urte batzuk lehenago, 1964 urtearen inguruan, orden erlijioso katoliko hau lan espirituala eta humanitarioarekin hasi zen, Santa Barbara eta Erroteta auzuneen garapenarekin batera.   (gehiago…)  »  

Pasa den urrian frankistek errepresaliatutako zortzi altzatarren berri eman genuen hemen, haien artean Mario Cordero Maldonado mediku altzatarra zegoelarik. Mediku honen jarduera profesionala zein politikoa Altzaren eremutik haratago zabaldu zen eta horregatik merezi du haren izena beste behin gogora ekartzea. Tokiko Bilduman dauzkagun dokumentuetatik abiatuz [1], ikus dezakegu Mario Cordero Herrerako Politena etxean (Jose Elosegi, 125) zegoen Udal Sorospen-etxean sendagilea izan zela. Sorospen-etxea 1933. urtean zabaldu zen eta gure medikua inaugurazioaren argazkian ikus dezakegu erdi-erdian, gainontzeko talde medikoarekin eta udal agintariekin batera. Etxearen fatxadan kartel bat ikus daiteke non haren izena osasun-zerbitzuaren leku nabarmena duen: “Mario Cordero - médico de niños, partos y enfermedades infecciosas”.

  (gehiago…)  »  

Blas Olasagasti

Ya sé que resulta difícil reflejar en 100 dibujos lo que significa Donostia y poder representar a todos los barrios y sensibilidades. Entiendo que estos dibujos son un elemento motivador para animar la reflexión.

Con todo, he constatado dos torpezas que me parecen errores dignos de arrepentirse y por los que pedir alguna responsabilidad:

1-No existe ninguna mención ni en dibujo ni con nombre a propósito del lugar donde habitan el 20% de los donostiarras: Altza y con él, Herrera, Larratxo, Arri Berri, Bidebieta, Gomistegi… ni una imagen ni mención. Es el salvaje Este donostiarra. Los barrios céntricos están suficientemente representados en la iconografía de sus edificos y elementos urbanos. Curioso que aparezcan nombres con más solera o pedrigí como Aiete-Miramón-Morlans-Sagüés–Añorga-Loiola-Txomin-Martutene… …Intxaurrondo/Zarategi… pero de aquellos anteriores, nada. Parece que fueran molestos de nombrar; como si no formasen parte del firmamento de Donostia y fuesen un mal que asumir con resignación. O simplemente, no tenemos nada que contar de ellos.   (gehiago…)  »  

“Altza denboraren joan-etorrian” liburuaren aurkezpenean horma-irudi handi bat zintzilikatu genuen liburuaren kontrazaleko orri zuriaren irudiarekin. Bertan bildu ginenen artean kolorezko papertxoz bete genuen horma-irudia eta ondoren Aritz eta Gorka artista gazteek aurretik prestatutako graffiti bat margotu zuten gainean. Minutu bat pasatxoko bideo azkar honetan (timelapse) ikus dezakezue hori guztia.

Tanborrada (Argazkiak: Koro Manso)

Batzuen artean

Herri Ametsak 50 urte bete ditu. Izenak berak sorreraren asmoa argi eta garbi adierazten du. Denbora luzean gurasoen, senideen eta auzokideen ahalegina eta lan txukuna ezinbestekoak izan ziren. Kontuan hartu behar dira garai hartako gizarte ingurugiroa, Altzan bizitzen ari ginen eraldaketa itzela eta aldrebesa, eta zeuden zailtasunak. Baina urrats sendoak eman ahal izan ziren, arriskutsuak garai hartan, oztopoz josiak. Lehen urrats eman gabe ezinezkoa litzateke ulertzea gaur egun Mendiolan ikus dezakeguna.

  (gehiago…)  »  

Ofrenda froral a Manoel Gonzalez no ano 2008.

Filipe Domínguez Avilés

Aínda me parez estar a velas pousadas enriba dunhas das bolsas do lixo amoreadas na porta da casa parroquial. Coma se aparesceran por casualidade no derradeiro intre. Era un texto en galego, o dunha misa, e decidira gardar un.

Non era coñecedor, ou pol-o menos a mín asi mo perece, de que estaba a salvare de perder unha folla na historia da nosa comunidade galega. Da que eu dou en chamar o Trintxerpe histórico, para diferenciar do distrito aitual do concello de Pasaia. Ese Trintxerpe aberto no que fascían a súa vida mariñeiros galegos inda embora a súa casa estivera en Orereta, Altza, ou na mesma capital donostiarra.

As misas, déranse en facer na Parroquia da Nosa Sra da Asunzón do Povoado de Pescadores de Pasai San Pedro, ala pol-o ano 1976. Donde Xosé Novoa viñera destiñado no ano 1975.

Moitos pensarán, mais aínda hoxe, nunha sociedade moi afastada da ideia de Deus, que non teñen interese. Eu penso pol-a miña contra:   (gehiago…)  »