“Altza Hautsa Kenduz” berri bat osatzeko lanari heldu diogu. Bi urtean behin egiten dugu, gutxi gorabehera, eta abendu aldera aurkezteko ohitura daukagu. Hementxe doa, bada, edukia osatzeko gonbidapena: historia, familia eta gizarte zientziak oro har, natura, literatura, elkarte eta auzoen bizitza, argazkiak…, Altzari buruzkoak edota altzatarrek sortuak.
Ale berriak hamaika zenbakia eramango du eta, jakina denez, hamaika ugaritasunaren sinonimoa da. Hala izango delakoan gaude, honez gero artikuluren bat jasoa baitugu.
Lanak jasotzeko azken eguna irailaren 1ean izango da, uda pasata alegia. Gurekin harremanetan jartzeko ohiko bideak erabili, posta, telefonoa edo, nahi izanez gero, Casaresen bertan, ostegun arratsaldetan.

Iruzkinik ez »
Javier Cantera
Siempre ha habido en las casas un libro de cocina. Solía ser un libro usado, a veces forrado con papel para no mancharlo. Se solía recurrir a él en las fechas señaladas cuando la etxekoandre preparaba un plato “especial”. Podía ser un postre, unos entrantes, una receta distinta de carne o pescado, algo fuera de lo común. Esta costumbre sigue vigente, pero hace cincuenta o más años, las mujeres se dedicaban a las faenas domésticas más que ahora y cuando se celebraba algún cumpleaños, alguna fiesta, había que preparar algo distinto. Y entonces, en muchas casas, se volvía a consultar el libro para no perderse un detalle. (gehiago…) »
11 iruzkin »
Elena Arrieta Yarza
El Sentido de pertenencia no implica sentido de propiedad y, por lo mismo, el sentido de propiedad no tiene nada en común con el sentido de pertenencia.
Centrándonos en Herrera, podemos decir que el sentido (sentimiento) de pertenencia que impulsa al vecindario se interpreta como la obligación de éste por cuidar a su Barrio, recoger y reivindicar sus necesidades, para sí y para los demás.
Sin embargo, el sentido de propiedad, que es el que “asoma” de la actitud de la Diputación Foral, Ayuntamiento de Donostia y Eusko Jaurlaritza/G. Vasco, en sus departamentos de movilidad y transporte, no implica, como lo demuestran constantemente, el sentido de pertenencia. La propiedad es, a lo que parece, poder para hacer lo que quieran, sin tener que dar explicaciones. (gehiago…) »
2 iruzkin »
Iñigo Landa
Tokiko Bilduman badago dokumentu bat XIX. mende amaierako gizarte altzatarraren erretratu bat egiteko oso baliagarria. Gipuzkoako Hautesle-Errolda da, 1894 urtekoa. Altzako udalerria bi barrutiz osaturik agertzen zaigu, Kontzeju eta Antxo. Antxoko barrutiak Herrera, Oleta, Buenavista, Eskalantegi eta Molinao hartzen zituen bere baitan, gainontzeko auzoak Kontzeju barrutiaren barruan geratuz.
(gehiago…) »
Iruzkinik ez »
Iñigo Landa
Irigoien familiak etxean gordetako liburuxka bat jarri du gure esku: 1933 urteko udal ordenantzak. Juan Iriarte errepublikarra alkate zelarik, ordenantzak 1933ko abenduaren 16an onartu ziren eta hilabete batzuk beranduago, 1934ko irailaren 6an emendakin bat egin zioten. Liburuxka tamaina txikikoa da (12 x 17 cm) eta, 33 orrialdetan, 205 artikulu biltzen ditu denetara; gaztelaniaz soilik. (gehiago…) »
Iruzkinik ez »
Hau da mahai gaineko egutegia. Jardueraren bat egitea aurreikusita dauden hilabeteetan ohar bat aurkituko duzue. (gehiago…) »
Iruzkinik ez »

Eztitan gelditu ginen joan den ostiralean, Tomasenen, Altzaneteko orri berrien artean nabigatuz eta datorren urterako egin ditugun asmoak entzuten genuen bitartean egutegien argazkiak behin eta berriro begiratuz. (gehiago…) »
Iruzkinik ez »
Altzako elkarteak oso lanpeturik daude. Gure asmoa ez da, eta ezin dugu, Altzan egiten ari diren jarduera guztien aipamen zehatza hemen egitea, baina lerro hauetan jarduera gutxi batzuen aipamena egiten saiatuko gara behintzat, Interneten bitartez, Estibausen bertan dauden loturen gainean klik eginez jarraitu daitezkeenak. (gehiago…) »
Iruzkinik ez »
Iñigo Landa
Bi mila orrialdetik gorako kontakizun batek adar eta bihurgune ugari izan behar ditu, halabeharrez, eta idazleak, adar horien artean mugitzeko trebetasunez jantzita egoteaz gain, barruko behar indartsu bat ere eduki behar du abentura horretan abiatzeko.
Ezaugarri eta baldintza horiek guztiak biltzen ditu Joan Mari Irigoienek. Bizpahiru urtetan Orbe familian murgildurik egon ondoren eta odisea bat bizi eta idatzi ondoren, azkenean, konklusiora heldu da “Nor bere bidean”, trilogiaren azkena argitaratuz. (gehiago…) »
Iruzkin 1 »