«aiuntados en el campo
de Estibaus segun que lo havemos de uso de costumbre de nos juntar...» (Altza, 1390)

Iñigo Landa

Bide bat mozten denean bide horren beharra duten erabiltzaileak kaltetzen dira bete-betean. Eta hori gertatzea beti larria izanik, are larriagoa da erantzulea udala bezalako erakunde publiko bat denean. Ermita bideaz ari gara. Antzina Donostia eta Errenteria lotzeko ibilbidean sortua, gaur egun ezinbesteko bidea Altzagaina eta Herreraren artean joan etorrian oinez ibiltzen diren bizilagunentzat. Harrobiaren eremuan eraikitako dorretzar berri baten obrak bidea moztu egin du eta agerian utzi du hirigintza planak egiten dituztenen arduradunen erabateko axolagabekeria auzokideekiko, inprobisazioa izanik sortzen diren arazoei aurre egiteko jokabide nagusia.   (gehiago…)  »  

Ongi ulertu badugu behintzat, Estrategia 2020 izeneko proiektuan burutu den ikerketaren ondorioen arabera altzatarrek hiriko mailarik baxuenak dauzkagu bizi baldintzetan: pobreenak gara eta lehenago hilko gara. Orain konturatu dira hiriko ekialdearen bizi kalitatea ez dela hiriko mendebaldearen parekoa, eta bereizketa hori ustez Altzako Udalerriaren muga igarotzean hasten da, Uliako errepidearen parean.   (gehiago…)  »  

Iñigo Landa

Altzak independentzia eskuratu ondoren, “Villa” titulua lortzeko tramiteak hasi zituen Madrilen eta baita lortu ere 1910. urtean. Orduz geroztik “Villa de Alza” erabiliko du Altzako udalak nonahi: armarrian, zigiluetan, herri lanetako proiektuetan…, eta plazako plakan ere bai, “Plaza del Concejo” plakaren gainean “Plaza de San Marcial - Villa de Alza” plaka jarriz. Izan ere, “Población” izatetik “Villa” izatera igarotzea ohore handiagoko kontu bat da. Altzari independentzia kendu ziotenean ohore hori baino ez du iraun azken 75 urteetan “Altza Herria” moldearen erabileran, eta, sinbolismoan trabatuak geratzeko arriskuaz jabeturik, merezi du Altzaren ikur honen esanahian barrentzea eta eguneratzea.

Ahalegin horretan, galdera hauekin egiten dugu topo: Zer esan nahi du “villa” hitzak? Zein da euskarazko aldaerarik egokiena? Zergatik aldarrikatu ikur honen erabilera?   (gehiago…)  »  

Marko Sierra

Gure erakunde publikoen Uliako Plan Bereziaren elaborazioa dela eta, ULIAKO AUZO ELKARTEAK Uliako eremuari eragina dioten hainbat arloei buruz AHMren bazkideei ere galdetu behar zaiela uste du, izan ere eremu hau altzatarrok bihotzean daramagu eta askotan erabiltzen dugu.

Hau dela eta, jarraian azaltzen diren galderei erantzuna ematen animatu nahi zaituztegu. Aldi berean, esan nahi dizuegu, galdetegi hau betetzen dutenen artean, Uliako Mirador jatetxean bi pertsonentzako bazkari bat zozketatuko dugula. Erantzun guztiak ebaluatuko dira eta erakunde publikoei bidaliko zaie. Erantzuteko hau bete eta emailez bidali edo Casares kultur etxean utzi AHMren izenean.

ANIMO galdetegian parte hartzeko eta ZORTE ON bazkarirako!!!!

Deskargatu galdetegia hemen.

Elena Arrieta Yarza

Esta mañana, he estado observando a Javi Mujika preparando las banderas para las Fiestas de este año, mientras Iñaki  Olaziregi  iba y venía haciendo la compra para preparar las comidas para los grupos de la Euskal Jai, de los partidos de pelota, de bolos, de todo lo que se mueve  en fiestas. Me daba cuenta de qué importante es para la vida de Herrera contar con personas así.   No son los únicos, es verdad, hay varios que me dejo en el tintero pero  estos dos son la mejor   muestra de una convivencia intergeneracional que sale así, con naturalidad, del pueblo.

Iñaki nos enseñaba también  la cocina de época que ha montado en el escaparate de la peluquería-barbería de Luis del Castillo, un reciente vecino en Herrera.  El detalle de este vecino, el interés de Iñaki, el mimo con el que se hacen estas cosas los días previos a las fiestas, no tiene precio porque se consigue despertar la curiosidad y el sentimiento de formar parte de algo.  Luego, durante las fiestas, todo el mundo se divierte, censura, aprueba,  algunos -y algunas- hablan con añoranza de ¡entonces sí que eran fiestas!, sin darse cuenta de que ahora  los que hemos cumplido años, no somos los de  antes. Pero ahora se diga lo que se diga, se hacen fiestas y se hacen bien;  alguien se esfuerza y mucho por mantener vivos nuestros barrios, nuestro Pueblo y qué menos que ser agradecidos.  No  se pide más que formar parte de la fiesta, aguantar un poco el ruido  y disfrutar.  Pocos ofrecerán tanto pidiendo tan poco.   (gehiago…)  »