Elena Arrieta Yarza
Hay situaciones que nos reconcilian con esa cotidianidad social, con esas sorpresas diarias que vienen de una u otra institución y que no sabemos nunca como ni por qué tenemos que digerirlas. Cuando a la gente de a pie nos dejan en paz, de vez en cuando podemos disfrutar de momentos como del que tuvimos la suerte de tener en Herrera, el pasado viernes 13 de Diciembre. (gehiago…) »
Aurreko ostiralean, Aterpean eta Altza Hutsa Kenduz berriarekin batera, 2014. urteko egutegiak aurkeztu genituen. Oraingoan protagonista Francisco Armendariz da eta bere argazkiak, egutegi handiarena Garberan egina eta txikiarena Lau Haizetako bidean.
Honez gero, Estibausen bi alditan erakutsi dizkizuegu haren argazkiak, lehenengo batean Altzako inguruetan eginak eta beste batean bidaietan eta ibilaldietan egindakoak.
Guztietan argiaren erabileran eta konposaketa osatzeko erakusten duen sentsibilitatea nabarmentzen da. Hirugarren bat egitea geratzen zaigu, erretratuekin. Horiek guztiak mila argazki baino gehiago biltzen dituen albumetatik hartutako sorta txiki bat baino ez dira, bere alabak Mª Doloresek maitasunez gorde eta gurekin partekatu duena.
Azken Altza Hautsa Kenduz eta 2014. urterako egutegia aurkeztu ondoren, urte amaierara begira jarriko gara kontzertu bat antolatuz. Errenteriako Landarbaso Abesbatza entzuteko aukera izango dugu hilaren 14an, larunbata, San Martzial elizan, arratsaldeko 20:15ean. Iñaki Tolaretxipi zuzendaritzapean, eguberrian bete-betean girotutako programa eskainiko digute bertaratuko garen guztiei.
Horra hor Altza Hautsa Kenduz 12, mamiz beterik: Historia, elkarteen ibilbideak, esker onak, ekarpen pertsonalak… Oso gureak diren gaiekin osatu dugu ale hau, guk eginak, gure gauzetaz hitz eginez, gure gustuko gaiak. Denera hogeita bi artikulu dira; beherago daukazue zenbaki berri honen aurkibidea.
Joan den urriaren 3an Joan Mari Irigoien idazle altzatarrari eskainitako ekitaldi bikain batera bildu ginen Tomasenen. Imanol Irigoien anaiaren ilustrazio lanez inguraturik -argitalpenen azalak, zirriborroak eta bestelakoak-, Joan Mariren literatur lana ongi baino hobeto ezagutzen duen Xabier Mendiguren Elizegi idazle eta editoreak entzuleen esku jarri zituen haren literatura ulertzeko funtsezko gakoak. Gainera, Karolina Saez de Bikuña kazetariak ederki irakurri zituen hainbat prosazko testu eta poema, eta Joan Marik berak ere hainbat poema errezitatu zizkigun bertaratutakoei. Amaieran, Mikel Laboaren doinuetan oinarritutako biolin suite hunkigarriarekin gozatzeko aukera eskaini zigun Ane Mugira biolin-jotzaileak.
Saio osoa Youtubera igo dugu eta beste behin patxaraz Joan Mariren ibilbide literarioari eskainitako aparteko saio hori entzun eta ikusi ahal izango dugu.
Elena ARRIETA YARZA - HERRERA (ALTZA)
Pasaia nos desea, Donostia dice que somos suyos. ¿a que suena a culebrón? Pasaia se ampara en que allá por principios del XIX la mano derecha de Carlos IV, el Sr. Vargas Ponce decidió una mañana que se ve que no tenía nada mejor que hacer: que había que dotar de un pueblo al Puerto de Pasages. Como era un muy ilustrado navegante hizo un documento con unas mediciones naúticas y se lo pasó a su monarca para firmarlo. Éste tuvo la sensación de que la cosa no estaba clara y que le metían en un campo de ortigas y se escaqueó. Ese monarca posiblemente no sabría ni donde estaba Pasages y mucho menos conocería que ya desde el siglo XII se hablaba de Altza como un asentamiento con unas características muy definidas. La cosa queda en nada posiblemente porque problemas reales de mayor altura merecieron la atención del susodicho rey y de su también susodicha mano derecha, que no insistió más.
Pero esto no queda así. Pasan los años y los siglos y las mugas de unos y otros se mueven. Hoy somos de aquí, mañana de allí… eso sí, sin consultar a los pueblos. Más o menos como ahora. (gehiago…) »
Iñigo Landa
Larunbatean Jose Migel Landa Jaka hil zen, gure aita.
Kandela baten antzean, laurogeita hamazazpi urtez disdiratsu bezain ixil argia eta berotasuna eskaini ondoren, ezinbestez itzali da.
Pablok eta Jazintak Herrerako Txantxarrene (Vista Alegre) etxeko denda-taberna inguruan sortutako familian hezia eta hazia. Gerrak eta gorrotoak kendu zien aita, baina amaren inguruan, fedeak eta lanak gailendu zitzaizkien sufrimentuari eta gorrotoari.
Maitasunak lotu zituen Jose Migel eta Inaxi, gure ama. Haren heriotzak orain dela hogei urte ez zuen lortu maitasunak lotu zuena haustea, bere espiritua -bai, espirituak existitzen dira- berarekin bizi izan baita azken taupadara arte.
Aita eta ama argazkizaleak izan ziren. Ezkon aurretik, amaren osaba batek oparitutako argazki makinarekin hasi ziren eta momentu politez betetako album sorta bat utzi digute: gazte garaiak, familia osatu, lagun artekoak… Une samin hauetan gozagarriak. (gehiago…) »
Juan Luis Apalategi Erbiti - OSTEGUNA/LARRATXO
ANTECEDENTES
En el 2006-2008 esta AA.VV peleó junto a los vecin@s y con el respaldo de grupos de la oposición por aquel entonces (hoy Gobierno Municipal) para que el Ayuntamiento de entonces diera marcha atrás a una licencia otorgada -hecho histórico- para la construcción de 100 viviendas. Tras dos largos años de pelea se consiguió rebajar un 50%, aumentar el número de garajes al doble y dos locales de cesión al barrio. Todo ello después de argumentar entre otros muchos cuatro datos irrebatibles que enumeramos a continuación:
EL AYUNTAMIENTO HA “RESUCITADO” DERECHOS URBANISTICOS EXTINGUIDOS. Las dos torres que el Plan Parcial de Larratxo (años 80) contemplaba para la vaguada se quedaron sin construir porque su volumen había sido consumido en el resto del polígono.
EL PROPIETARIO DE LA VAGUADA, INMOBILIARIA HERRERA, TUVO QUE RENUCIAR A EDIFICAR EN LA VAGUADA, porque era uno de los promotores responsables de los excesos de volumen sobre los proyectos autorizados en 6 bloques de Larratxo.
AL INCLUIR LA VAGUADA EN EL PLAN ESPECIAL DE REFORMA INTERIOR DE HERRERA (PERI) SE INCURRE EN UNA ACTUACION IRREGULAR, ILEGAL E INMORAL, porque se resucitan unos derechos urbanísticos que estaban ya consumidos y extinguidos.
PARA DAR FORMA A ESTA IRREGULARIDAD URBANISTICA EL AYUNTAMIENTO HA COLABORADO APORTANDO UNA PARCELA QUE TENIA QUE HABER SIDO DESTINADA A DOTACIONES Y SERVICIOS DE LARRATXO. Efectivamente, el Ayuntamiento aporta al área de la vaguada un terreno, colindante al bloque nº 27, que fue inscrito en el Registro en el año 2003 a nombre del Ayuntamiento con el argumento de que, según el Plan Parcial de Larratxo, era de cesión pública obligatoria. Es decir, que para generar nuevos derechos a favor de un promotor se aporta una parcela que debía estar al servicio del polígono de Larratxo. (gehiago…) »
Iñigo Landa
Joan den maiatzean Donostiako udal gobernuaren ordezkariek Añarbeko baso erreserba izendatu berria ezagutarazteko kanpainaren berri eskaini zuten. Balio handiko inguru horrek goi mailako babesa merezi zuen eta azkenean naturzaleen elkarteei eta erakundeei esker lortu da. Zorionekoak gara, beraz, etorkizunean leku eder horrekin gozatzen jarraitu ahal izango baitugu. Alabaina, notizia horrek zapore mikatza ere utzi digu. Izan ere, Añarbeko erreserbaren alde donostiarra Altzabasoa da, baina Donostiako udalak Errekabeltz izenarekin ordezkatu du, Altzabasoan dagoen erreka baten izenarekin.
Leku izenak desagerrarazi, desitxuratu, aldatu… Altza Donostiara bildu zutenetik behin eta berriro errepikatu egin den praktika tamalgarria. Donostiako udaletxean buruak aldatzen dira, baina praktikak ez. Elorza-Letamendiaren garaian ondarea “babesteko” eta auzoak banatzeko idatzi ziren bi dokumentuei, adibidez, indar osoa eman die egungo gobernuak eta, horrela, Altzan geratzen zaigun ondareak gero eta babesa gutxiago dauka (ikusi joan den maiatzeko Estibausen) eta Herrera bezalako auzoak hiru auzotan zatituta jarraitzen du.
Orain Altzabasoa izena desagerrarazi dute, eta beldur gara ez dela horretan geratuko. Banatu duten foiletoan, “Donostia eta Errenteria arteko mugarriak” aurkituko ditugula ibilaldian esaten dute. Udal buru horiek konturatzen direnean mugarri horietan zizelkatuta dagoena Altzaren “A” dela, eta ez Donostiako “SS”-ak, kenaraziko dituzte. Gurean Murphyren legeak agintzen baitu erremediorik gabe: zerbait gaizki joan badaiteke, gaizki joango da. Bestela, zaudete piska batean.
Imanol Irigoien
Aurtengo urriaren 3an, gure jaioterrian -Altzan-, Joan Mari anaiaren ia 40 urteko ibilbide literario luze-zabala dela-eta, ekitaldi literario bat izango da; ekitaldiaren argigarri eta osagarri gisa, berriz, haren liburuei egin zaizkien ilustratze-lanen erakusketa antolatu dugu, urte luzeetako fruitua ere badena eta antologikotzat jo dezakeguna.
Ez da, ez, ohikoa edozein idazleren libururik gehienen ilustrazioa irudigile baten esku soilik izatea… normalena bestela baita: irudiak hainbat eta hainbat ilustratzaileren artean sakabanatuta egotea; halaxe gertatzen da, ordea, Joan Mariren kasuan, ni neu izan bainaiz haren liburuen ilustrazioak egin ohi dituena, eta ni neu, ondorioz, margolan hauek guztiak gordetzen ditudana. Egoera honek izugarri erraztu dizkigu, jakina, erakusketaren antolatze lanak. (gehiago…) »
Altzako Historia Mintegia